Vanni moet geknipt na haar truffel avontuur

Vanni haar vacht zat in Zwitserland steeds onder de kleefballetjes en stekelige zaadomhulseltjes en bij het verwijderen ervan gingen er hele plukken haar mee en zelf trok ze ook met haar tanden die vervelende dingen ook uit haar poten, dus haar vacht zag er niet uit!

Dit is een foto voor het knippen.

 

 

 En deze foto is van na het knippen! Ze lijkt wel een jonge pup!

Ziet er weer fris uit. Voorlopig hoef ik ook niet meer te borstelen en te kammen!

 

 

 Midden in het Engelse Park in Bern vindt Vanni 3 mooie truffels zonder dat wij haar een zoekopdracht hadden gegeven.

 

 

We zijn nog een keer met een kabel omhoog gegaan alleen wat minder hoog en er lag hier nog een bal sneeuw en Vanni moet daar natuurlijk heel enthousiast in rollen!

 

Even in de kerk kijken. Vanni moet op de drempel blijven. Geen probleem!

 



Vakantie in Zwitserland

We zijn met onze Vanni  eind September 2013 eerst een week bij onze vrienden in Zwitserland en gaan daarna nog 2 weken naar Boltigen in een bovenverdieping van een ouder boerderij in Berner-Oberland. Die eerste week hebben we ook weer samen met de 3 reuen van onze vrienden naar truffels gezocht.

 

Zie hier het resultaat! Ook Vanni deed niet onder voor deze ervaren reuen.

 

Na een heerlijk week bij onze vrienden zijn we dus nog 2 weken in buitengebied bij Boltigen en genieten van het prachtige Zwitserland. We maken een paar speciale truffeltochten met Vanni en zijn nu helemaal op onszelf en Vanni haar neus aangewezen! Reuze spannend om nu zonder hulp van ervaren truffelzoekers, zelf met Vanni truffels te vinden!

 

 

En ja hoor, Vanni vindt zelfstandig truffels!

 

 

 

 

Even een frisse dronk in één van de bekende zwitserse drinkbakken met water uit de bergen die je overal tegen komt.

 

We moeten natuurlijk ook een keer met een kabelwagon hoog de bergen in waar de sneeuw is

 

 

Vanni vindt zomaar een flinke truffel in de buurt van onze vakantiewoning op 1100 meter hoogte waarvan men gezegd had dat het zo hoog nog te vroeg in het jaar was! Het was op een ochtendwandeling metTjitte en haar gewone riem en zonder opdracht om te zoeken! Tjitte kwam heel enthousiast thuis. Nou had hij ook eens een tuffel gevonden. De huiseigenaren waren heel blij met deze truffel die we natuurlijk aan hen gegeven hebben!

 

 

De professor heeft gemaild dat men eind dit jaar verwacht dat er een test komt, dus we houden hoop dat Vanni toch nog een nestje kan gaan krijgen.

Fokken met Vanni

Tot onze schrik is in de lijn van onze Vanni een lysosomale stapelingsziekte geconstateerd een erfelijke stofwisselingsziekte die een ernstig voortschrijdend proces kent en leidt tot de dood. Het leidt tot allerlei neurologische storingen. Als er een gentest is kun je nagaan welke hond een drager is en welke hond vrij is van deze ernstige ziekte  (als het tenminste autosomaal recessief vererfd). Maar we weten nog niet om welke vorm het gaat. Bij de Portugese waterhond is er een gentest voor de stofwisselingsziekte die in dit ras regelmatig voorkomt. Het kan zijn dat deze stofwisselingsziekte bij de lagotto er via andere rassen ingekomen is. In Italië wordt nog steeds met andere rassen ingekruisd. Er wordt verwacht dat de ziekte autosomaal recessief vererfd. Als dat inderdaad zo blijkt te zijn dan betekent het dat je uit 2 dragers 25% lijders krijgt. Een drager mag alleen gecombineerd worden met een hond die vrij is van dit gen, dan kun je alleen maar "vrije" honden en "dragers" krijgen. "Dragers" zijn gezonde honden die de ziekte zelf niet krijgen. In deze fase weeet je dus niet wie een "drager" is. Bij Vanni weet ik dus (nog) niet of ze een "drager" is of vrij van dit gen. De kans dat ze alsnog een "lijdster" blijkt te zijn wordt steeds kleiner nu ze al 3 1/2 jaar oud is. Alles lijkt in orde met haar. Ze is haar vrolijke zelf zonder verlies van coördinatie en één en al behendigheid, ze zigzagt tussen de bomen door, springt over hoge struiken het is heerlijk om haar zo bezig te zien.

We doen met Vanni mee aan "MyDogDna" in Helsinki en de reu die we op het oog hadden doet er ook aan mee, zodat we een verwantschapsscreening kunnen doen omdat van beide honden de stamboom niet compleet is. Hoe minder verwant hoe beter. Hopelijk kan er gauw getest worden op deze stofwisselingsziekte en weten we waar we met Vanni aan toe zijn.

Tosca en Vanni zijn heerlijk aan het spelen

We zijn het weekend op bezoek bij de moeder van Tjitte. de honden genieten van het lente zonnetje en spelen samen op het kleine stukje gras. Vanni heeft eerst stoom afgeblazen door allemaal rondjes te rennen en haar speelgoed konijntje omhoog te hogen en allemaal gekke sprongen te maken. Het is prachtig om te zien hoe ze haar best doet om op het gras te blijven en niet in de border terecht te komen! Bij Tosca is op haar flanken te zien dat ze last heeft van "flankenkaalheid" als gevolg van een hormonale disbalans, hoewel ze daar que gedrag geen last van heeft en ook heeft ze van de kale plekken geen last. Haar loopsheid komt er bijna aan en na de laatste loopsheid heeft ze voor het eerst deze verschijnselen gehad en de vacht was weer, op 2 kleine plekjes na, helemaal bijgegroeid en nu ineens is in  één dagtijd  de vacht weer uitgevallen! Ik heb besloten om 2 maanden na haar loopsheid Tosca te laten steriliseren zodat ze af is van die hormoonschommelingen en hopelijk daarmee ook van de hormonale disbalans.

Beide honden kijken uit over het landschap

Verdere indrukken wandeling Koepelbos (2)

Vanni gaat af en toe wel erg ver het bos in. Een stipje in de verte nauwelijks te onderscheiden tussen de donkere bomen. Vanni is zelf ook al zo donker dus is soms lastig te zien op een foto of in een filmpje. Je ziet haar komen en gaan en legt zo hele afstanden af. Het lijkt erop dat ze het "jachtterrein van haar roedel" aan het verkennen is! We moeten er op blijven letten dat ze dat gebied niet steeds groter maakt en dat er echt niet gejaagd mag worden. Laatst stoof er een konijntje het bos uit en even daarna kwam Vanni te voorschijn. Gelukkig kwam ze meteen bij ons en ging niet verder het konijn achterna, wat we best knap vonden. Tosca laat Vanni maar een beetje rondrommelen maar onderschat niet hoe ze Vanni in de gaten houdt en als het haar interesseerd is ze er als de kippen bij om te kijken wat Vanni aan het doen is!

Indrukken wandeling Koepelbos

Vanni rent heen en weer, bos in en bos uit, speurend en zoekend naar sporen van reeën en hazen. Tosca bekijkt het allemaal op haar kalme manier, zij hoeft  niet zo nodig! Af en toe moet er door ons gefloten worden als we vinden dat Vanni te ver gaat afdwalen het bos in. Ze komt dan met grote sprongen het bos weer uit.

Tosca kijkt uit over het winterse landschap

Wandeling in Koepelbos bij Oldeberkoop

Tosca is aan het graven onder de sneeuw en Vanni wil er het hare van weten en ook meedoen natuurlijk!

Indruk wandeling Kuinrebos

Even een indruk van een klein stukje wandelen in de sneeuw met Tosca en Vanni. Vrienden van ons wandelen mee met hun kruising labadror/staby. Vanni staat eigenlijk geen minuut stil en legt de afstand wel 4 x af volgens mij. Draven doet ze zelden, ze galoppeert maar door. 

Heerlijk wandelen in de sneeuw

Tosca gedraagt zich over het algemeen keurig en kijkt af en toe naar Vanni met zo'n blik van: "doe normaal zeg", maar Vanni laat zich daar niet door weerhouden om de gekste dingen uit te halen in de sneeuw! Wrijft zichzelf door de sneeuw heen door zich al liggend op haar zij vooruit de duwen met haar achterpoten, gaat in volle vaart constant met haar neus naar beneden om haar kop door de sneeuw te halen, maakt hoge sprongen kriskras door het bos, laat zich vallen in hogere sneeuwgedeelten enz. Je moet steeds lachen om haar capriolen.